DEDE...

dedeciğim seni çok özledim.

bana dedesinin demeni en çok.

senin yanında büyümememe  rağmen
acım, sana duyduğum özlem çok büyük

evimizdeki anıların

sanki kapıdan çıkıp gelecekmişsin gibi 

hele yalnız kalınca daha da artıyor yüreğimdeki sıkıntı

daha derin hissediyorum yokluğunu

içimdeki o acıyı...

acım belki hafifler zamanla
ama anılarımızı hiç unutmayacağım

seni ,

o hayat dolu enerjini,

yaptığın muzırlıkları

ve o anki yeşil gözlerindeki parlamayı,

küçük bir çocuk gibi davranışlarını 

bize duyduğun o sevgiyi,

bizi güldürmeye çalışmalarını,

balık avlamaya duyduğun o aşkı,

teknene evladın gibi bakmanı

sahi teknen ne yapacak şimdi 

kim senin kadar iyi bakabilir ki ona ?

kim senin kadar bağlanabilir ki ona ?

kimse, hiç kimse...

tekneni boş ver de
ben ne yapacağım
senin resimlerine bile bakamıyorum
tam bakarken göz yaşlarım seni görmemi engelliyor
resimleri de geç bir sürü de video n var
resimlere bakabildiğim zaman onları da izlemeyi deneyeceğim
çok zor olsa da deneyeceğim.
resimlerden başka gözlerimi dolduran şey de
o artık dilinde özlü söz olmuş kendine has kalıpların
onları biz de kullanıyoruz biliyor musun?
kullanınca gözlerimiz dolu dolu oluyor


bir de neyi hiç unutmayacağım biliyor musun ?
o geceyi,
o son gece dolu dolu olmuş iri yeşil gözlerinle bana elveda der gibi bakmanı.