Kararsızlık

Hani bir laf vardır : en kötü karar kararsızlıktan iyidir.

Ben bunu hep çok düşünmüşümdür hep de saçma gelmiştir .

Neden kötü bir karar daha iyi olsun ki karar verememekten diye  hep saçmalamışımdır.

Yeni yeni anlıyorum lafın ne kadar doğru olduğunu

Yeni yeni hazmediyorum.

Peki nereden mi dank etti kafama da anladım lafın derin manasını ?

Yıllarca yaşadığım kabuslardan, sancılardan

Hep geç kalmış olmaktan

Yetmez mi ?

Anı yaşayamamaktan daha doğrusu o anı hep geriden takip etmekten

İpi hep ucundan yakalamaktan...

Daha bir sürü şey sayabilirim.

Karar verememek nasıldır bilir misiniz ? 

Bu kavrama biraz abartılı bakarsak Araf'ta kalmak gibidir de diyebiliriz

Bir yerde sıkışıp kalırsınız, sadece izlersiniz 

İzlemek, uzaklardan izlemek, 

Yaşama karışamamak,

Hayata devam edememek 

Yol ayrımında öylece beklemek... 

İşte bu noktada anlıyorsun : aslında hayat dediğimiz kavram seçimlerden oluşuyor

Seçim yapmıyorsan duruyorsun demektir ve durmak ise seni yavaş yavaş kemirir.

Durmayacaksın!

İster doğru yönde ol ister yanlış 

Unutma ki hayatın formülü yok.

Bu yüzden elde tek kalanı, yani deneme yanılma yöntemini kullanacaksın.

Hapis

Yüzüne baktım.
Yüzünde iki kara delik vardı.
Baktıkça dibini görmeye çalıştım
Ama dibi sonsuzluğa gidiyordu.
Ben baktıkça derinleşiyordu.
Kaçmam gerektiğini biliyordum.

Daha fazla derinlere gitmemem gerekiyordu.
Kaçacaktım...

Ama kaybolmuş olabilirdim.

'kaybolma'
Yalnız , yanında hiç bir kelime olmadan söylemek bile korkutucu
Küçükken bir kere kaybolmuştum:
Annemi bir daha bulamayacağım diye
Çok korkmuştum,
Çok ağlamıştım.
Şimdi de korkuyordum.
Kendimi bulamayacak mıydım?
Yine mi ağlayacaktım?
Ağlamak istemiyordum

Kaçmak istiyordum.
Ama bu bir büyüydü sanki .
Kaçamıyordum.

Ayaklarım kımıldamıyordu
Şimdi ne olacaktı ?
Yapacak bir şey olmalıydı.
Sadece çırpındım...

Sonra bir baktım ki
Yapacak bir şey kalmamış.
Müebbet hapis kararı verilen adam olmuşum artık.

Şimdi
Burada tek yaptığım şey düşünmek,
Suçumu düşünmek...