Notlar

Hayatımız o kadar yoğun ki
Kaçırıyoruz basit şeyleri
Durup bir nefes alıp fark etmiyoruz.
Mesela önümüze taş çıktığında
Bakmadan basıyoruz tekmeyi.
Değerli miydi o taş, bilmiyoruz.

Hayata bir kere gelir insan.
Kalpteki ritim gibi inişli çıkışlı yaşam.
Bozma ritmi,
Çok inme,
Çok çıkma.
Akıyor farklı hızlarda zaman
Yakala bir ucundan.
Arada bir kaçar tabi
Ama sen yine de yetiş
Başka hayat yok çünkü.

Kar Taneleri

Karları uzun uzun seyrettim bugün.
Hiçbir kar tanesi birbirine çarpmıyor
Fırtınalar çıktığında dahi taneler,
Dönüyor deli gibi, bir aşağı iniyor, bir yukarı çıkıyor.
Ama birbirine çarpmıyor.

Birbirine zarar vermeden
Uzun yolculuk boyunca seyahat eden,
Farklı yollardan geçen
Farklı farklı taneler,
Yere indiği an bütünleşiyor.
Bir oluyor,
Tek oluyor.

Bu yıl kış sert geçecek demişlerdi, sert geçiyor
Önceki bu kadar değildi.
Bu sertliğin bir sebebi var.
Anlamak zor onu, böylesine alışmadık biz.
Kendisini anlamayan öğrencilerin karşısında
Sinirlenip haykıran bir öğretmenden farklı bu
Sadece bakmamızı istiyor.

Şimdi Sen

Şimdi sen,
Bir duvarsın
Kelimelerimin çarpıp yansıdığı


Değerli kelimelerimin sende hasar görüp
Boşlukta kaybolması beni yaralarken,
Senin onları hissedemediğin
Bir duvar.

Şimdi sen,
Kırık bir camsın
Kalbimi paramparça edip
O küçücük parçalarını bende unuttuğun.

Bana her nefes alışta batan parçaların
Senden koptuğunu fark edemeyen
Kırık bir cam.

Kararlı Mutluluk

Mutluluk peşinde koşuyoruz hepimiz verdiğimiz kararlar mutlu olmak için

ama sen kendini tanımıyorsun nasıl mutlu olacağını bilmiyorsun çünkü mutluluğun formülü yok.

Karar vermekten korkuyor, ömrünün karar verememekle geçtiğini ve hiçbir şey yapamadan zamanının tükeneceğini hissediyorsun.

Karar verme noktasına geldiğinde ne yapacağını gerçekten bilmiyorsun, çoğunlukla karar verememekten süren doluyor ve cevap hakkın olmuyor diğer bir seçenekte ise yanlış karar verdim mi diye debelenmekten kendini alamıyorsun.

Dönüp baktığında geçmişe, çok mutlu anların oldu, şimdi karar vermemek için o anıları düşünerek ve o anlara dönemeyerek moralini bozuyorsun bir güzel.

Hayata karşı dimdik mutlu durmayı bu ara hiç beceremiyor, hep düşünüyor, hep kendini yargılıyorsun.

Söylesene seni yargılayanlara karşı bu kadar kızgın olduğun halde kendine bu acımasızlığı neden yapıyorsun?

Hayat sana nasıl davranıyorsa sen ona ayak uydurmalı, önüne çıkardıklarıyla mutlu olmayı, senden aldıklarıyla sızlanmak yerine ne güzeldi, bitti, ama ben bitmedim demelisin.

kaçmak

evet korkuyorum
deli gibi titriyor içim

içimden gelen
kaçmak,
hıphızlı koşmak,
boğazım ciğerlerim acıdan yanana kadar
sonra düşmek çimenlere
hızlı hızlı nefes almak,
her nefes alışta huzuru içime doldurmak,
her nefes verişte korkuları havaya salmak
ve yavaş yavaş canlanmak
yepyeni bir korkusuz ben olmak

Emek

Hayatın zorluğundan bahsediyoruz ya hep,
Sanki kolay olsaydı her şey mutlu mu olurduk ?
Savaşmaktan sıkılıyoruz, kolayca vazgeçiyoruz
Ama kolay elde etseydik çok mu mutlu olacaktık?
İnsan, kazandığında gerçek mutluluğu tatmaz mı?
Emeksiz hiçbir şey olmaz derler ya hani, olur da olmasa da olur,
Sonradan anlarsın savaşmadan kolayca elde ettiğinin aslında değeri çok azdır içinde,
Çabucak sıkılırsın ondan.
Sarf ettiğimiz çabalarla kazandığımız işler ve insanlarla anlamını bulur hayatımız.
Atalarımız da emeksiz yemek olmaz demiş.
Hem Asya da dememiş miydi ''sevgi neydi? sevgi emekti ''diye.

Zorluklar karşısında savaşmaktan korkmamalı,
Ter dökmeye üşenmemeli insan.

UNUTMA ÖZLE !

Merhaba özlem, nasılsın ?
Beni sorarsan eğer,
Sağ ol
Sayende iyi değilim hiç.
Ama buna da şükür
Değil mi ?
Senden acımasızları da var.
Mesela
Unutmak,
Unutmak istemediğin anıları unutmak,
Unutmak istemediğin kişileri unutmak.
Daha da kötüdür o
Evet, sen daha iyisin ondan
Sağ ol tekrar
Anılarım seninle güzelleşiyor.
Kişiler senin verdiğin güç ile canlanıyor
Yüreğimde,zihnimde...